Sinds een tijdje ben ik terug alleenstaand. Ik heb helaas mijn man moeten afgeven door ziekte. De laatste paar maanden begint het gebrek aan intimiteit wel te knagen. Het is toch niet zo dat dit nu volledig hoeft te stoppen? Ik denk ook niet dat mijn man dat had begrepen dat ik nog steeds mijn behoeftes heb. De seks was altijd wel lekker en wij hadden geen taboes. Het is niet zo dat ik op zoek ben naar een vaste relatie, ook niet naar een onenight stand. Het mag wel iets meer zijn dan dat.